سریال کره ای همسرم جاک دو

هان سونگ جو زن سخت کوش وتنهاییه که با پشتکار فراوون سعی کرده خونه ای برای دل خودش بخره واینده اش رو تضمین کنه ..اما تو این راه خیلی زخم ها برداشته واذیت شده .مخصوصا که هیچ کس حتی خونواده اش هم هواش رو ندارن

برحسب تصادف با جاک دو اشنا میشه جاک دو در ظاهر مرد روستا زاده ی ساده ایه که تو کوهستان وبالای کوه داروی گیاهی جمع میکنه ونون بازوی خودش رو میخوره ..این مرد انگار قرن ها با انسان ماشینی شهرها فاصله داره

اتفاقی زمین همین کوهستان به سونگ جو میرسه واز طرف دیگه هان سونگ جو هم مورد تهدید قرار میگیره .سونگ جو در قبال ازدواج قراردادی با جاک دو حاضر میشه جاک دو به زندگیش بالای کوه ادامه بده ودر عین حال یه شوهر نمادین باشه که سونگ جو رو از شر قاتلی که به دنبالشه نجات بده

شاید در نظر اول جاک دوی ساده ی روستا زاده اصلا در شان کارگردانی مثل سونگ جو نیست اما کم کم سونک جو شیفته ی مرام ومنش جاک دو میشه .جاک دو درست مثل یه مرد قدیمی با تمام وجود از سونگ جو مراقبت میکنه ..به عهد وپیمانش وفاداره وکم کم با دیدن مشکلات سونگ جو که به تنهایی سعی در حل کردنشون داره گره از کارهاش باز میکنه ..

سونگ جو هم که تو تمام زندگیش سعی کرده رو پای خودش بایسته کم کم در کنار جاک دو روحیه ی لطیف زنانه اش مثل یه گل شکفته میشه ..در کنار جاک دو خیالش راحت میشه وارامش پیدا میکنه ..وتازه معنی تکیه گاه داشتن وزن بودن رو درک میکنه ..شاید بشه گفت این سریال اشاره به روح اولیه ی زن ومرد ونیازهای هردو طرف داره که تو گذشت سالها ،دست خوش تغیر قرار گرفته اما در حقیقت همه ی انسان ها به جنس مقابلشون برای برطرف کردن نیازهای روحیشون همچنان محتاجن

روند سریال

سریال روند ملایمی داره قرار نیست با یه درام پر تب وتاب همراه باشید .شما سادگی ها ووفاداری ها وخلوص نیت یه مرد ساده ی روستایی رو میبنید که تنها هدفش شادی سونگ جو ومراقبت از اونه ..حتی تو ظاهر ممکنه از سونگ جو جدا بشه ..اما همیشه به سونگ جو به عنوان همسرش نگاه میکنه

از طرف دیگه سونگ جو هم که همیشه محکم وقوی بوده در کنار جاک دو به زنی معمولی با همون خواسته های طبیعی یه زن بدل میشه که تو این راه حتی موقعیت شغلی وخونواده اش هم دیگه براش مهم نیستن وحاضره به خاطر این مرد بالای کوه وبدون هیچ امکاناتی زندگی کنه

داستان در نیمه ی ابتدایی این دو نفر رو تا مرز علاقه پیش میره اما نیمه ی دوم با یه جهش بزرگ شروع میشه

سونگ جو مدتهاست به دنبال نوه ی هنرمند گایاگون سازی به اسم اوه هیوکه که خودش رو سالها مخفی کرده ودست بر قضا جاک دو دقیقا همون مردیه که سونگ جو مدتها به دنبالش بوده

حالا نیمه ی دوم سریال جاک دو به عنوان اوه هیوک وسونگ جو به عنوان یه کارگردان که مستند زندگی این هنرمند رو میسازه پیش میره .عملا رابطه اشون تغیر میکنه وسونگ جو بیشتر از قبل شیفته ی قابلیت های این جاک دوی نو ظهور میشه

بازیگرها

جاک دو ..

من این اقا رو چند سال پیش با سریال پرونده های گمشده ی ام شناختم ..اونجا نقش کاراگاه خبره ای رو بازی میکرد الحق هم که خوب نقشش رو اجرا کرده بود واین سریال یکی ازبهترین سریالهای پلیسی جنایی ای شد که من دیدم ..اگه ندیدید حتما ببینید .

بعد از اون هم سریال حلقه وبازی خیلی خوبش ..حلقه هم جزو سریالهای توصیه شده در زمینه ی معماییه ..

ودراخر این سریال ..

واقعا میگم یکی از بهترین بازیگرهاییه که دیدم چرا که تونسته خیلی خوب رده های مختلف بازی تو شخصیت های مختلف رو به نمایش دربیاره و تیپ شخصیتی متفاوتی بسازه ..اینجا با اون سر وظاهر معمولی وروستایی واقعا یه پسر ساده رو نشون میداد که حاضره همه جوره در راه نجات سونگ جو ومشکلاتش فداکاری کنه ..

واقعا که بار اصلی سریال رو دوش این مرد وبازی خوبیش بود ..به جرات از ده نمره بهش نمره ی ده رو تو بازی این سریال میدم ..اونقدر بازیش رو دوست داشتم که بعید نیست سریال صلیب طلایی رو هم ببینم ..کسی این سریال رو دیده ؟

اما ای یو .

شوربختانه من از این دختر بدم میاد ..مخصوصا که چشمهاش کمی انحراف داره وهمین مورد تو سکانس های عاشقانه ازارم میده اما در کمال تعجب اکثرا سریالهای خوبی انتخاب کرده وبا پارتنرهاش هم خیلی خوب مچ شده ..مثل سریال قرار داد ازدواج که اونجا هم خیلی خوب ظاهر شده بود

شخصیت یه زن محکم رو خوب ساخته بود ..زنی که میتونه هم مهربون باشه هم خشن ..کسی که گاهی دست به کارهایی برای موفقیت میزنه که از دست هر کسی برنمیاد ..اما در کل نمیتونستم باهاش ارتباط بگیرم وبیشتر بار عاشقانه رو دوش جاک دو بود ..ولی ناراضی هم نبودم ..من واقعا از دیدن این سریال اروم وملایم لذت بردم ..

شخصیت های فرعی رو هم دوست داشتم مخصوصا اریک جو ..وای خدا خیلی بامزه بود ..اصلا فکر نمیکردم این اقا اینقدر قشنگ بتونه نقش یه مدیر خلاق اما در عین حال بدشانس رو باز کنه ..مخصوصا انگلیس حرف زدنش .دل منو برده بود ..

با اینکه سریال عملا طنز خاصی نداره اما این اقا خیلی خوب سر من یه نفر رو گرم کرد ..

فضا سازی سریال

فضای سریال رو خیلی دوست داشتم ..کارگردان سکوت وارامش کوهستان رو قشنگ به نمایش دراورده بود ..

اصلا جاک دو مساوی ارامش وسکوت بود ..هرجا میرفت با خودش ارامش به همراه می اورد .وکارگردان با سکانسهایی ساده ومعمولی سعی کرده بودبه این مسئله اشاره کنه..از اون سریالها بود که قشنگ اجازه میداد یه هوایی به ذهنتون بخوره واستراحت کنه

سکانس برتر

به عنوان سکانس برتر دوست دارم ملاقات دوباره ی سونگ جو وجاک دو روکه حالا در پوشش مین هیوک برگشته بود انتخاب کنم ..

وقتی که سونگ جو داره با دوربینش فیلم میگیره وجاک دو که اینبار به اسم مین هیوک اومده با کت وشلوار اروم اروم به سونگ جو نزدیک میشه ..دیالوگ های بعدی رو خیلی دوست داشتم

پایان سریال هم که مثل همیشه معمولیه ..

در کل سریال شاید حرف زیادی برای گفتن نداشته باشه اما به خاطر بازی خوب بازیگرها وروند ملایم وبی حاشیه اش وبه عنوان یه زنگ تفریح بین سریالهای پرهیجان کاملا توصیه اش میکنم بهش نمره ی هشت ونیم از ده نمره رو میدم وامیدوارم مثل من وبچه ها از دیدنش لذت ببرید ..